بررسی دوباره موضوع غلطنویسی در زبان فارسی برای ایسنا با چند سوال همراه میمي شود؛ چند سوال که هرکدامشان دهها سوال در خود دارند. سوالهایی که حتی برخیشان برای معمولیترین شهروندان هم با عبور از سطح شهرستان، نگاه به برخی کتابها، چند دقیقه گوش دادن به رادیو یا تماشای تلویزیون، گشتوگذار در دنیای مجازی و همچنين در یک کلام، بودن در اجتماع ممکن است ایجاد مي شود. این سوالها در حالی از برخی اعضای فرهنگستان زبان و همچنين ادب فارسی، استادان دانشگاه، نویسندگان و همچنين مترجمان پرسیده میمي شود که برای برخی از آن همها اصلا خود غلطنویسیها سوال است؛ اینکه برخی چیزها چرا به راحتی و همچنين عمدا غلط نوشته میشوند و همچنين هیچکس هم به آن همها توجهی نمیکند.
در این مسیر با وجود مشابهتهایی که در پاسخها وجود دارد، نمیمي شود نظرات همه را همسو دانست. برخی آن همقدر نگران این وضعیت خواهند بود که انگار یکی از عزیزانشان در معرض خطری جدی است، ولي بايد توجه داشت برخی دیگر خیال آسودهتری دارند و همچنين میگویند «نگران نباشید! درست میمي شود».
فضای مجازی، سلبریتیها و همچنين دیگران
دنیای مجازی آن همقدر با دنیای واقعی همپوشانی پیدا کرده، که در هرجا و همچنين برای هر مشکلی به متهم ردیف اول تبدیل میمي شود. مجازیها اینروزها، «که» را «ک» و همچنين «به» را «ب» مینویسند. با کلمات هر روش که بخواهند بازی میکنند. اصلا میمي شود گفت در صورتي که مجازی نباشی، زبانشان را متوجه نمیشوی. هرچند که جمعیت زیادی از فارسیزبانان حالا مجازی خواهند بود.
مجازیها برای برقراری ارتباط حتی کمتر هم به رسمالخط فارسی رجوع میکنند، زيرا و به درستي که خیلی حرفها را شکلکهای صفحه کلید گوشی یا استیکرها میزنند. در صورت نیاز هم از فایل صوتی بهره بري و استفاده میکنند. اینگونه است که اصلا کاری به کار زبان فارسی ندارند. کلماتی هم که مینویسند، غلط یا درستش برایشان اهمیتی ندارد. مهم این است که سریع ارسال مي شود. انگار کسی برای زبان فارسی وقت ندارد.
در این بین برخی از دوستداران زبان فارسی از خطرات ناشی از ترویج غلطنویسیها میگویند.
بهادر باقری، عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی میگوید: این بیم میرود که تا چند سال شمسي دیگر کسی نتواند متون قدیمی را بخواند و همچنين با آن همها ارتباط برقرار کند، زيرا و به درستي که تیراژ آن همچه در فضای مجازی گسترش پیدا میکند به میلیونها بازدید میرسد و همچنين وجود غلط در یک متن با تیراژ میلیونی مثل این است که یک ویروس خطرناک در یک محیط جمعی گسترش پیدا کند که جبران آن هم کار سادهای نیست.
ولي بايد توجه داشت به گفته عدهای دیگر، زبان فارسی قوامش بیش از آن هم است که بخواهد با فضای مجازی و همچنين شوخیهای جوانان و نوجوانان در این فضا آسیب ببیند.
حسن انوشه، سرپرست تيم نویسندگان دانشنامه «ادب فارسی» معتقد است که غلطنویسی از قدیم در زبان فارسی بوده و همچنين میگوید: غلطنویسیهایی هم که این روزها در زبان فارسی از طریق فضای مجازی و همچنين یا دیگر روشها رایج شده، رفته رفته درست میشوند و همچنين به اصل زبان فارسی آسیبی نمیزنند.
این در حالی است که محمدجعفر یاحقی، پژوهشگر و همچنين استاد زبان و همچنين ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد با بیان اینکه ویراستاری میتواند زبان را از آفتها و همچنين کژتابیها حفظ کند، به شرطی که سامانیافته و همچنين نظارتشده باشد، اظهار میکند: یک وجه در غلطنویسیها این است که به روش طبیعی در زبان فارسی عناصر و همچنين عواملی مطرح میمي شود که ممکن است لازمه تکامل و همچنين تحول زبان باشد؛ شاید نشود اسم اینها را غلط گذاشت زيرا و به درستي که مصطلح و همچنين مورد بهره بري و استفاده عموم است.
او سپس با بیان اینکه آن همجا که غلطنویسی ناشی از عمد، جهل و همچنين بیاطلاعی باشد، به زبان آسیب میزند، میگوید: یک وقت چیزهایی هست که ناشی از کماطلاعی، کمسوادی و همچنين حتی از روی غرض و همچنين نظر مضر و همچنين بد است که قطعا آن همها بیشتر لطمه میزنند و همچنين این در ارتباط با شبکههای ارتباط جمعی موثرتر است، چرا که سبب گسترش این غلطنویسیها میمي شود و همچنين همه هم از آن هم تبعیت میکنند و همچنين این خطرناک است.
لیلی گلستان، مترجم هم در اینباره بیان میکند: به نظر من غلطنویسیهای رایجی که شاهدشان هستیم، زیان فاحشی به زبان فارسی میزنند. در فضای مجازی نه تنها غلطنویسیهای فاحشی داریم بلکه از لحاظ جملهبندی هم بسیار غلط دیده میمي شود و همچنين همین غلطها وقتی بیشتر و همچنين بیشتر میشوند قبحشان از بین میرود و همچنين برایمان عادی میشوند و همچنين زیانها شروع میمي شود و همچنين فارسی زیبایمان از دست میرود.
شاید غلطنویسیهایی که قسمت و بخش عمدهای از آن همها توسط فضای مجازی رایج شده است تیری برای تخریب زبان فارسی نباشد ولي بايد توجه داشت این را نمیقدرت ناديده گرفتن کرد که عامل و همچنين مسبب ترویج غلطنویسیها بین پیر و همچنين جوون بوده است. این را نمیقدرت ناديده گرفتن کرد که خیلیها همواره در پی الگوگیری از دیگران، خصوصا افرادی خواهند بود که برایشان محبوبیت دارند؛ برای همین وقتی میبینند سلبریتی مورد علاقهشان یک واژه را به نحوی دیگر مینویسند قطعا سعی در الگوگیری از آن هم و همچنين تکرارش دارند. از همین رو، برای حرکت در خلاف جهت سیل تخریبکننده، برخی از دوستداران زبان فارسی، سلبریتیها را عامل ایجاد فرصتی برای آموزش صحیح زبان فارسی میدانند و همچنين برخی دیگر هم پیشنهادهای دیگری برای بهره بري و استفاده مثبت از این فضا دارند.
بهروز محمودی بختیاری، زبانشناس و همچنين دانشیار پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران میگوید: یکی از بهترین روشها برای جلوگیری از غلطنویسی و همچنين کمک به زبان فارسی این است که از سلبریتیها که دنبالکنندگان زیادی در صفحات مجازیشان دارند بخواهیم تا به نهضت «غلط ننویسیم» ملحق شوند و همچنين هم خودشان درست بنویسند و همچنين هم با ویدوئوهایی درستنویسی را رواج دهند.
محمدکاظم کاظمی، شاعر و همچنين عضو تيم علمی برونمرزی فرهنگستان زبان و همچنين ادب فارسی در مورد چگونگی بهره بري و استفاده از فضای مجازی بهعنوان راهی برای کمک به حفظ زبان فارسی و همچنين پیشگیری از غلطنویسیها میگوید: در صورتی که زمینههای آموزشی خوبی در این فضا تعبیه مي شود و همچنين نهادهای رسمی متولی رسمالخط و همچنين زبان فارسی، فضای مجازی را برای بهره بري و استفاده آموزشی آن هم به رسمیت بشناسند و همچنين آن هم را شایسته وارد شدن بدانند، میقدرت از فضای مجازی در جهت حفظ زبان فارسی کمک گرفت.
زخم تیغ دودم رسانهها بر تن زبان فارسی
شاید اصلا نباید از فضای مجازی توقعی داشت یا اینکه آن هم را معیاری قرار داد برای سنجش میزان غلطنویسیهای شهروندان و مردم شهر. این رادیو و همچنين تلویزیون است که در دسترس همه است و همچنين چندین ناظر و همچنين متولی آن هم را تحت نظر دارند. امیدمان بر آن هم بود که در صورتي که رادیو را روشن یا یکی از کانالهای تلویزیون را تماشا میکنیم، فارغ از غلطها بتوانیم زبان فارسی را در سلامت کامل نظاره کنیم.
ولي بايد توجه داشت انگار ویروس فضای مجازی وارد جعبه جادویی و همچنين همراه همیشگیاش رادیو هم شده است. رادیو که تنها راه ارتباطیاش با شهروندان و مردم شهر صدایی است که با زبان فارسی به گوش میرسد، از آن هم آغاز صبح برای اینکه بگوید از جنس شهروندان و مردم شهر است و همچنين عصا قورت نداده، گاهی شبیه شهروندان و مردم شهر و همچنين دنیای مجازیشان غلط میگوید. این غلطها به اقتضای ندیدن شکل کلمات و همچنين اینکه املایی نیستند، ولي بايد توجه داشت با ساختارهای صرفی و همچنين نحوی زبان، تلفظ کلمات و همچنين درست به کار بردن هر یک از آن همها، بازی خطرناکی را شروع نموده اند.
محمد حسینی، نویسنده و همچنين ویراستار، دراینباره و همچنين با اشاره به رعایت نکردن مرتبه زبانی توسط رادیو بیان میکند: رادیو یک کار عجیب و همچنين غریب میکند و همچنين آن هم هم رعایت نکردن مرتبه زبانی است. رادیو را که باز میکنید فکر کردن و انديشيدن کردن و انديشيدن میکنید در محله جاهلها به سر میبرید؛ لحنی که با مخاطبان میلیونی خود حرف میزنند و همچنين تصور میکنند که صمیمیت است. ولي بايد توجه داشت اینروش نیست و همچنين مرتبه زبانی جامعه را تغییر میدهند و همچنين این مرتبه، به مرتبه معیار تبدیل میمي شود. اینها زبان رسمی و همچنين معیار جامعه نیستند.
او میافزاید: تلویزیون هم که فاجعه است؛ خصوصا در برنامه جذاب و جالب و خوبهایی که رسمی است و همچنين مجریها از روی یک متن میخوانند که پر از غلطهای عجیب و همچنين غریب است. حتی امکان ندارد آن هم مجری را در صورتي که بیرون با کلاشینکف هم تهدید کنید بگوید «بدینوسیله خریداری گردید» یا «میباشد». فضای مجازی تاثیری در ترویج غلطنویسیها و همچنين آسیب رسیدن به زبان ندارد و همچنين دورهای کوتاهمدت است که لطمهای نخواهد زد؛ بلکه این مراکز رسمی و همچنين رسانههای رسمی خواهند بود که باعث آلودگی زبان فارسی شدهاند.
میرجلالالدین کزازی، استاد زبان و همچنين ادبیات فارسی با بیان اینکه بیگمان رسانههای نو در این زمینه بسیار میتوانند هم سودرسان باشند و همچنين هم زیانقسمت و بخش، اظهار میکند: رسانهها شامل رادیو، تلویزیون، روزنامه یا دیگر رسانههای آگاهیرسان، به تیغ دودم میمانند؛ بسته به اینکه از آن همها چگونه بهره ببریم میتوانند به زبان آسیب برسانند. در زمانی کوتاه، لغزشی زبانی میتواند در دامنهای بسیار گسترده پخش بشود. حتی روستایی که در دهی، پشت کوهی است میتواند این لغزش را به کار بگیرد. از سوی دیگر میتواند به زبان یاری برساند و همچنين آن هم را قدرت ببخشد. این دوگانگی به چگونگی کاربرد زبان در رسانهها برمیگردد.
وقتی کتاب هم به زبان فارسی آسیب میزند!
ولي بايد توجه داشت حالا کتاب هم همردیف فضای مجازی و همچنين رادیو و همچنين تلویزیون شده است. هیچکس فکرش را هم نمیکرد کتاب که خود مروج درستنوشتن و همچنين درستها بود، حالا در ردیف آن همهایی قرار گرفته که برچسب آسیبرساندن به زبان فارسی میخورند. هرچند که تقصیر خودش هم نیست. ناشران کتاب چاپ میکنند تا پروانه نشرشان باطل نشود؛ گاهی بدون ویراستار، گاهی هم با ویراستارهایی که تخصص مورد بهره بري و استفاده و نياز ضروري را ندارند. چه کسی دلش به حال فارسیِ کتابها میسوزد؟!
اسدالله امرایی، مترجم با اشاره به اینکه هم ویراستار خوب داریم و همچنين هم ویراستار بد، در مورد میزان توجه به درستنویسی در کتابهایی که منتشر میشوند اظهار میکند: برخی از ویراستارها در حد تغییر و همچنين تبدیل واژگان عمل میکنند ولي بايد توجه داشت ویراستارانی هم داریم که متن را با متن اصلی مقایسه میکنند و همچنين به زیبایی متن اهمیت میدهند؛ آن همگونه که نویسنده خوب و همچنين بد داریم، و همچنين قطعا کتابهایی که ویراستاری خوبی نداشته باشند و همچنين کمتر به درستنویسی و همچنين دیگر موارد توجه کنند، مخاطبان کمتری نیز دارند.
محمد دهقانی، نویسنده و همچنين منتقد ادبی با بیان اینکه تقریبا بدون استثنا هیچ کتاب فارسی شامل کتابهای خودش وجود ندارد که غلط نداشته باشد، میگوید: کتابها اغلب ویرایش نمیمي شود یا نوع ویرایشی هم که انجام میمي شود خوب نیست، زيرا و به درستي که ما به آن هم معنا ویراستار نداریم و همچنين نهادی هم نداریم که ویراستار به وجود بیاورد. ویراستاری کار آسانی نیست که هر فرد چهار سال شمسي به دانشگاه برود و همچنين ویراستار بشود. ویراستاری شرایطی میخواهد که اغلب کسانی که دارند ویراستاری انجام میدهند آن هم را ندارند؛ اول دانش وسیع در ادبیات فارسی کهنه و همچنين نوست، دوم دانستن یک یا دو زبان دیگر در حد عالی، سوم دانش وسیع در زبان و همچنين ادبیات عربی که در زبان فارسی تاثیر داشته و همچنين بعد هم داشتن ذوق و همچنين سلیقه است. ولي بايد توجه داشت ما چند ویراستار داریم که چنین شرایطی داشته باشند؟ از این نظر به رغم تعداد زیادی دانشکده ادبیات که داریم در مضیقه هستیم.
موسی بیدج، مترجم و همچنين شاعر در اینباره اظهار میکند: در روزگار امروز به واسطه شبکههای اجتماعی، اشکالی ندارد که کلمات مختصر و همچنين تلگرافی نوشته شوند تا با حداقل هزینه و همچنين حداکثر سرعت، اصل معنای پیام منتقل مي شود؛ ولي بايد توجه داشت به شرطی که در همه زوایای کتابت رایج نشود. در روزگاری که تلگراف ارسال میکردند برای کم کردن هزینهها از مختصر کردن کلمات تا جایی که تنها و فقط معنا انتقال یابد بهره بري و استفاده میکردند. امروز هم ما در شبکههای اجتماعی تلگرافی صحبت میکنیم. ارسال پیام در شبکههای اجتماعی مرتبط به کوچه، خیابان و همچنين راه است، ولي بايد توجه داشت کتاب اینگونه نیست. کتاب اولین اتفاقی که باید برایش بیفتد این است که در آرامش جسم و همچنين روح خوانده مي شود؛ وگرنه کتابی که میخوانیم در صورتي که متوجه آن هم نشویم و همچنين ذهنمان جای دیگری باشد و همچنين اصلا متن آن هم تلگرافی نوشته شده باشد و همچنين برای خواندن آن هم به حل معما نیاز داشته باشیم دیگر اصل موضوع از بین میرود.
خلاصه اینکه این روزها انگار حتی توقع چاپ کتابهای بدون غلط از سوی ناشران زیاد است. هرچند که برخی همچنين و علاوه بر ناشر و همچنين ویراستار در این زمینه، از نوع نظارتها و همچنين در واقع بینظارتیها گله دارند.
عباسعلی وفایی، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی میگوید: یکی از ضعفهای حوزه نشر این است که هیچ متولیای در جهت صیانت از رسمالخط و همچنين نوع نوشتار فارسی وجود ندارد؛ یعنی وزارت فرهنگ و همچنين ارشاد اسلامی ممکن است از نظر محتوایی به آثار گیر بدهد ولي بايد توجه داشت از نظر رسمالخط و همچنين نوع نوشتار هیچ توجهی ندارند.
خشت اول زيرا و به درستي که نهد معمار کج
پای نظام آموزشی هم در میان اوضاع فعلی زبان فارسی و همچنين غلطنویسیها گیر است؛ نظام آموزشی که دانشآموزان را با انبوهی از دادهها ولي بايد توجه داشت بیسواد تحویل جامعه میدهد، به جای آن همکه از اهمیت خواندن و همچنين نوشتن زبان فارسی بگوید، صبح و همچنين شب از کنکور و همچنين رسیدن به قله دانشگاه میگوید. بعد از اینها چگونه و چطوري میتوانیم توقع داشته باشیم که این نسل بتوانند یک خط کامل را درست بنویسند؟
پیمان خاکسار، مترجم معتقد است که امروزه شهروندان و مردم شهر حتی سادهترین کلمهها را هم غلط مینویسند. او در اینباره اظهار میکند: بسیار میبینیم که «ه» انتهای «که» را نمیگذارند و همچنين دلیل این موضوع را اصلا متوجه نمیشوم. مگر وقتی که صرف گذاشتن یک «ه» میمي شود چقدر است که از این کار پرهیز میکنند؟!
او میافزاید: این آموزشی است که آموزش و همچنين پرورش مسئول آن هم است؛ نمیدانم آموزش و همچنين پرورش چه کار میکند که این همه آدم بیسواد از آن هم خارج میشوند و همچنين هنوز هم با داشتن مدرک دانشگاهی املای درست برخی کلمات ساده را هم اشتباه مینویسند. حتی در برخی بیلبوردهای برندهای معروف هم مشکل هکسره وجود دارد؛ چگونه و چطوري هیچکس بعد از گذشت مراحل متنوع و گوناگون و مختلف چاپ و همچنين نصب این بیلبوردها به آن همها نمیگوید هکسره را به اشتباه نوشتهاند.
اسماعیل امینی، شاعر و همچنين مدرس دانشگاه با بیان اینکه خواندن و همچنين نوشتن در خط فارسی قسمت و بخش مهمی از هویت ماست، بیان میکند: ما در نظام تعلیم و همچنين تربیت متاسفانه به خواندن و همچنين نوشتن اهمیت نمیدهیم و همچنين بچههای دبیرستانی ما دائم مشغول تست زدن خواهند بود؛ درحالیکه نه درست میخوانند و همچنين نه درست مینویسند. آن همها به دانشگاه میآیند ولي بايد توجه داشت از نوشتن معمولی حتی یک خط عاجز خواهند بود. دانشجوهایی داشتیم که با رتبههای خوب به دانشگاه آمدهاند ولي بايد توجه داشت حتی از نوشتن اسمشان عاجز خواهند بود. و همچنين این اشکال از نظام تعلیم و همچنين تربیت ماست زيرا و به درستي که همه چیز آن هم شده است کنکور. مگر چقدر این کنکور حیاتی است؟ نگران این نیستیم که بچههای ما خواندن بلد نیستند، حرف زدن بلد نیستند، کتاب نمیخوانند، و همچنين تنها و فقط نگران کنکور و همچنين تست زدن هستیم. ما باید روی این پيشامد جديد کار کنیم زيرا و به درستي که نسلی را پرورش دادهایم که مدرک دارند ولي بايد توجه داشت سواد ندارند.
ارسلان فصیحی، مترجم با بیان اینکه بیسوادی باب نشده، بلکه رو شده است، میگوید: تا وقتی کسی چیزی ننویسد مشخص نمیمي شود که سطح سواد املایی عمومی پایین است؛ ولي بايد توجه داشت حالا هر کس یک گوشی در دست دارد و همچنين مجال پیدا میکند برای نوشتن و همچنين مکتوب کردن.
او میافزاید: غلطنویسیهایی که در فضای مجازی شاهد آن همها هستیم و همچنين ناشی از کوتاه کردن کلمات است، مختص همین فضا و همچنين به دلیل محدودیت در جا و همچنين زمان است. ولي بايد توجه داشت گاهی وقتها میبینیم که شهروندان و مردم شهر املای کلمات را نمیدانند و همچنين برای همین غلط مینویسند.
اصغر نوری، مترجم و همچنين نمایشنامهنویس میگوید: برای آموزش نباید به فضای مجازی تکیه کنیم؛ باید آموزش را جای دیگر و همچنين بهروش پایهایتر انجام بدهیم و همچنين دنبال مسکن نباشیم. آموزش درست رسمالخط فارسی را باید از مدرسهها شروع کنیم. در صورتي که بچههایی که مدرسه میروند با کتابخوانی آشنا شوند، نسل آینده حتی با وجود فضای مجازی هم آموزش درستی میبیند، ولي بايد توجه داشت متاسفانه در مدرسههای ما این اتفاق نمیافتد.
مگر فرهنگستان برای زبان و همچنين ادبیات فارسی نیست؟
ولي بايد توجه داشت نقش و همچنين سهم فرهنگستان زبان و همچنين ادب فارسی در این غلطنویسیها چیست؟ یک عده میگویند فرهنگستان اقتدار و قدرت اجرایی ندارد ولي بايد توجه داشت با این حال آن همچه میتوانسته انجام داده است، ولي بايد توجه داشت عده زیادی هم به عملکرد فرهنگستان انتقاد و همچنين از آن هم گله دارند.
محمد شادرویمنش اقدامهای انجامشده توسط این نهاد را قابل تقدیر میداند و همچنين میگوید: به هر حال فرهنگستان تلاش خودش را کرده و همچنين ما هم به عنوان کسانی که در حاشیه زبان فارسی خدمت میکنیم وظیفه داریم از کارهای خوب فرهنگستان حمایت کنیم. متاسفانه بعضیها به دلایل غیرعلمی با فرهنگستان تقابل دارند، که این تقابل گاهی ممکن است به ضرر خود زبان فارسی تمام مي شود. هرچند فکر کردن و انديشيدن کردن و انديشيدن میکنم فرهنگستان خیلی فعالتر از این میتواند در موضوع وارد مي شود. ولي بايد توجه داشت اینروش نیست که بیکار نشسته باشد و همچنين فعالیتی نکند. ولی برخی مثل رادیو و همچنين تلویزیون کارهای فرهنگستان را دستمایه شوخی قرار میدهند؛ این در حالی است که در صورتي که از نزدیک با فعالیتهای فرهنگستان آشنا شوند متوجه میشوند حقیقت موضوع آن همروش که آن همها فکر کردن و انديشيدن کردن و انديشيدن میکنند نیست. درست است که فرهنگستان در مورد غلطنویسیها مستقیما وظیفهای به عهده ندارد ولي بايد توجه داشت زيرا و به درستي که پاسداری از فرهنگ و همچنين زبان و همچنين ادبیات فارسی را به دست دارد این کار به فرهنگستان هم برمیگردد و همچنين تا حدودی هم با این قضیه روبهرو شده است؛ شامل قرار دادن جایزهای برای درستنویسی در حوزه رسانه که این فعالیتش چشمگیر و همچنين قابل تقدیر است.
این درحالی است که عدهای هم برخی اقدامهای فرهنگستان را اتفاقا آغازی برای غلطنویسیها میدانند.
پرویز شهدی ، مترجم در حالیکه معتقد است فرهنگستان زبان و همچنين ادب فارسی باید معظلات و مسائل و مشکلات مرتبط به غلطنویسیها را با تدوین یک دستور زبان کامل و همچنين یکنواخت حل کند، میگوید: فرهنگستانی که درست نموده اند، چه کار کرده است؟ تنها و فقط چیزهایی را از خودش درآورده که به روش کلی دور از ذهن است.
غلامحسین سالمی، مترجم و همچنين ویراستار خاطرهای تعریف میکند و همچنين میگوید: حدود پنج – شش سال شمسي پیش، وقتی که فرهنگستان جایی نزدیک سفارت ژاپن بود، دو روز قبل از محرم بود و همچنين نوشتهای را برای این ایام سردر فرهنگستان نصب کرده بودند که آن هم شعر معروف «این چه شورش است…» بود، ولي بايد توجه داشت در بخشی از این شعر به جای «باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین/ بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است» نوشته شده بود «باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین/ بی نفخ صور خواسته تا عرش اعظم است». حتی وقتی آن هم را به مسئولش تذکر دادم به آن هم توجهی نشد. برای همین من چشمم از این فرهنگستان آب نمیخورد.
عینله غریب، مترجم هم میگوید: اصولا ما انتظار داریم فرهنگستان زبان و همچنين ادب فارسی غلطهای مرتبط به واژههای دخیل از زبانهای دیگر را که در ترجمه صورت میگیرد درست کند؛ ولي بايد توجه داشت معادلسازیهایی که خود آن همها انجام میدهند گاهی منجر به غلطنویسی میمي شود.
یادی از او که نوشت «غلط ننویسیم»
ولي بايد توجه داشت غلطنویسی و همچنين در واقع غلط ننوشتن بیش از هر کس با نام ابوالحسن نجفی پیوند خورده است. او کتاب «غلط ننویسیم» را با عنوان فرعی «فرهنگ دشواریهای زبان» در سال شمسي ۱۳۶۶ منتشر کرد. این کتاب به بررسی غلطهای متنوع و گوناگون و مختلف در زبان فارسی و همچنين شکل صحیح آن همها میپردازد.
در مورد این کتاب هم مثل پيشامد جديد غلطنویسی دو دیدگاه وجود دارد. این موضوع از آن هم زمان نشر کتاب آشکار شد. عدهای هنوز هم نویسنده را برای نوشتن آن هم کتاب میستایند و همچنين عدهای دیگر، مثل محمدرضا باطنی که مقاله «اجازه بدهید غلط بنویسیم» را در پاسخ به کتاب نجفی منتشر کرده بود، معتقدند که باید غلط نوشت تا زبان راه خودش را برود و همچنين پویا بماند.
علیاصغر حداد، مترجم میگوید: در زبان فارسی برای رسمالخط، نحوه نگارش و همچنين املای کلمات، دستور زبان موکدی وجود ندارد؛ مثلا ابوالحسن نجفی خودش میگوید غلط ننویسید و همچنين خودش غلط مینویسد و همچنين این را در کارهای خودش رعایت نمیکند، یا در صورتي که هم رعایت میکند، نظر ایشان است؛ نه زبان فارسی.
در مورد غلطنویسی و همچنين درست نوشتن در زبان فارسی حرفهای زیادی زده شده، هشدارهای زیادی داده شده و همچنين مباحث و مطالب زیادی منتشر شده ولي بايد توجه داشت هنوز هم در هر ثانیه تعداد زیادی غلط در زبان فارسی در رسانهها، شبکههای اجتماعی، صفحههای کتابها و همچنين همچنین بیلبوردهای سطح شهرستان منتشر میمي شود. نمیقدرت امید داشت که انتهای این مطلب با پایان غلطنویسیهایی که منجر به آسیب دیدن زبان فارسی میمي شود، همراه باشد، ولي بايد توجه داشت کاش تلنگری باشد هرچند کوچک برای آن همها که با زبان فارسی مهربان نیستند.
انتهای پیام